Het stadhuis van Geraardsbergen heeft een heel oude geschiedenis. Het middeleeuwse schepenhuis had een burcht-achtig uitzicht met vier hoektorens die tot op de grond reikten. Belegeringen en branden brachten grote schade toe, waarna in 1598-99 een grondige restauratie plaats vond. Hierbij werden drie van de vier hoektorens flink ingekort en midden op het dak verscheen ook een klokkentorentje. Een afbeelding uit deze periode werd in 1641 vastgelegd op een gravure in de Flandria Illustrata van Sanderus. In 1752-53 werd het stadhuis verbouwd in Lodewijk XV-stijl met een bepleisterde gevel, maar na dit korte intermezzo kreeg het in 1891 een neogotische verbouwing. Architect Pieter Langerock baseerde zich op de afbeelding van Sanderus uit 1641.
De burgerlijke trouwplechtigheden gaan door in de oude schepenzaal op de eerste verdieping. Hier hangt nog een oud gerechtigheidstafereel uit 1525 met het Laatste Oordeel met de zeven hoofdzonden. Dit herinnert aan de periode toen het schepenhuis nog een rechtbank was. Gemeenteraadszittingen vinden plaats in de Raadzaal op de tweede verdieping. De voormalige lakenhalle op de benedenverdieping is overkluisd met gotische kruisribgewelven en maakt deel uit van het toeristisch infokantoor.