De kunstenaar stelt u een werk voor op de stille begraafplaats. Een werk dat uitnodigt tot reflectie en meditatie. Het valt op door een bijzondere toevoeging, een spiegel, zorgvuldig bekleed met kleine steentjes, naadloos geïntegreerd in het oppervlak van de grafsteen. Deze ingreep creëert de illusie dat de spiegel een natuurlijk onderdeel vormt van het graf zelf. De spiegel speelt een spel tussen onze droefheid dat zich naar de aarde richt en het gevoel dat de ziel van de persoon naar de hemel is opgestegen. Het is alsof een stukje hemel gevangen zit in de aarde, een paradoxale weerspiegeling van twee werelden die normaal gescheiden zijn.
